Een veilige omkleedplek in de Reguliers voor uitgaanspubliek: ‘Ik ben altijd bang’

Hij staat nog geen 10 seconden buiten, zijn sigaret is nog niet aangestoken of het eerste scheldwoord is binnen: ‘zemmer’, klinkt het vanuit een groepje jongens dat door de Reguliersdwarsstraat loopt. “Hoe vervelend het ook is, ik ben eraan gewend,” zegt dragartiest Eli Express (22).

Het voorval illustreert waarom er op zaterdagavond geëxperimenteerd wordt met Dress & Dance: een kleedkamer in kapsalon Who Cares in de Reguliersdwarsstraat waar uitgaanspubliek zich kan omkleden in een veilige omgeving, zodat ze niet in hun partyoutfit in de trein hoeven te zitten of door de stad hoeven te lopen.

In de kapsalon is er naast voor drinken en snacks gezorgd voor een make-upartiest, en dragqueen Juicy Kutoure (25) is er behalve voor stylingadvies ook om mensen ‘dat ene zetje meer zelfvertrouwen te geven’.

Spuuggebaar

“Ik ben nu tweeënhalf jaar dragqueen en I don’t give a fuck anymore. Alleen mijn hakken ruil ik in voor crocs. Verder ga ik met mijn pruik en mijn full face make-up over straat en loop ik zo naar huis. Maar toen ik net begon, was ik een onzekere jongen en deed ik dat niet altijd.”

“Ik heb nooit fysiek geweld meegemaakt,” zegt Juicy Kutoure. “Verbaal wel. Kankerhomo is een woord dat vaak terugkomt. Of mensen maken een spuuggebaar naar me. Ik ben nog steeds altijd bang, maar ik laat me er niet meer door leiden. Ik mag zijn hoe ik wil zijn en door zo naar huis te lopen zeg ik: je accepteert mij maar.”

De dragqueen wil anderen in de regenboogcommunity helpen. “Sommigen durven niet vanuit huis de straat op, omdat ze zich onveilig voelen op straat. Er zijn ook mensen die zich thuis niet veilig voelen. Ik hoop dat dit dan hun veilige haven wordt en dat meer mensen deze plek gaan ontdekken.”

Uitbundige make-up

Deze zaterdagavond komt er uiteindelijk niemand langs om gebruik te maken van het omkleedconcept. Student Lieke Stut (19), die samen met vijf andere studenten het idee bedacht, is desondanks niet ontevreden.

“We gaan op straat mensen aanspreken om ze te vertellen dat dit er is en misschien willen mensen wel een uitbundigere make-uplook voor de nacht.” Ondanks de nog lage opkomst blijven ze doorgaan, zegt Stut. “Volgens mij is er wel behoefte aan, maar weten te weinig mensen ons nog te vinden.”

Uit het oosten

Ian (19), een student die deze zaterdagavond door de Reguliersdwarsstraat loopt, kende het initiatief ook niet. Hij is met vrienden vanuit een dorp in het oosten van Nederland naar Amsterdam gekomen om uit te gaan in de buurt en liep toevallig langs de kapsalon. Net als een van zijn vrienden die mee is, Anna Peereboom (35), is Ian zichzelf ‘aan het ontdekken’.

Ian: “Ik heb mezelf altijd een keer met make-up op willen zien. En ook als dragqueen. Mijn ouders weten dat ik in deze straat uitga en dat ik niet-hetero ben. Dat is allemaal prima. Maar wil je niet mijn achternaam en mijn dorp opschrijven? Ik durf er niets over te zeggen in mijn omgeving of op school. Ik denk dat ze het daar raar vinden en een vervelende opmerking gaan maken.”

Frictie

Het is precies waarom Eward Koning (57), eigenaar van de kapsalon en voorzitter van de Ondernemersvereniging Reguliersdwarsstraat, het studentenproject wilde uitvoeren. “Veel bezoekers komen van buiten de stad en voelen zich niet veilig om in hun uitgaanskleren in de trein te stappen. Mensen van de regenboogcommunity voelen zich nog altijd niet veilig als ze over straat gaan. Dus het is jammer dat dit moet, maar fijn dat het kan.”

Ook Peereboom is dankbaar dat er nu een veilige haven is waar ze zich in een ‘welkome omgeving’ kunnen uitdossen, en met anderen kunnen experimenteren en praten. “Ik begrijp ook wel dat er wrijving is in de maatschappij. Als iemand in aanraking komt met een totaal andere manier van denken en kleden, dan kan dat voor frictie zorgen. Maar ik keur dat gedrag niet goed. Wat ik hoop is dat we de moeite blijven nemen om elkaar te willen begrijpen, en inzien dat we allemaal in de basis hetzelfde zijn.”