Obróbka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obróbka materiału metalowego na tokarce

Obróbka – nadanie nowych cech przedmiotowi obrabianemu, zgodnie z założeniami technologicznymi, np. wymiarów, twardości, gładkości. Obróbka jest procesem przetwarzania surowca w końcowy produkt. Obróbki dokonuje się za pomocą narzędzi lub maszyn wytwórczych.

Podział obróbek[edytuj | edytuj kod]

Przetwórstwo metali, drewna i tworzyw sztucznych[edytuj | edytuj kod]

Odlewnictwo (kształtowanie przez formowanie), metal lub tworzywo sztuczne odlewa się w:

Obróbka plastyczna

Obróbka skrawaniem (obróbka mechaniczna)

Obróbka skoncentrowanymi strumieniami energii

Obróbka elektrochemiczna

Obróbki chemiczne

Obróbki cieplno-chemiczne

Spajanie

Obróbka przedmiotów w głównej mierze wykorzystuje sposoby mechaniczne i termiczne w celu uzyskania końcowych cech przedmiotów. Jednakże rozwój nauki w XX wieku zaowocował nowymi technikami obrabiania przedmiotów, np. laser, metody rentgenowskie. Głównie stosowane są do wykonania bardzo precyzyjnych przedmiotów, których wykonanie nie jest możliwe metodami tradycyjnymi, lub przy uzyskaniu których straty materiałów i energii byłyby niewspółmierne do uzyskanego efektu.

Obróbka w technologii budowy maszyn[edytuj | edytuj kod]

Do najistotniejszych typów obróbki stosowanymi w technologii budowy maszyn należą:

  • obróbka skrawaniem – polegająca na ścinaniu, skrawaniu, odłupywaniu, odcinaniu, ścieraniu itp. fragmentów materiału, aż do osiągnięcia pożądanego kształtu
  • obróbka plastyczna – zmiana kształtu materiału przez wykorzystanie jego własności plastycznych
  • odlewanie oraz bliskie mu wtryskiwanie – doprowadzenie surowca do stanu ciekłego, a następnie wypełnianie nim formy i schładzanie

Przetwórstwo spożywcze[edytuj | edytuj kod]

Przykłady obróbki[edytuj | edytuj kod]

Fotografia[edytuj | edytuj kod]