Yellow Magic Orchestra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Yellow Magic Orchestra
YMO na een concert in London in 2008. Van links naar rechts: Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi & Haruomi Hosono
Achtergrondinformatie
Ook bekend als YMO
Human Audio Sponge
HAS
HASYMO
Jaren actief 1977–1984, 1992–1993, 2002–2004, 2007–heden
Oorsprong Tokio, Japan
Genre(s) Electropop, synthpop, dance, J-pop, techno
Label(s) Alfa Records (Japan), A&M Records, Toshiba-EMI, Restless Records, Sony Music House (Japan), Commmons (Japan)
Verwante acts Akiko Yano, Hideki Matsutake, Sketch Show, Sadistic Mika Band, Happy End, Sandii & the Sunsetz, Sheena & The Rokkets, Susan
Bezetting
Huidige leden Ryuichi Sakamoto
Haruomi Hosono
Yukihiro Takahashi
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Yellow Magic Orchestra (YMO) is een Japanse muziekgroep, opgericht in 1978.

De band wordt met het Duitse Kraftwerk genoemd als pioniers van de technopop. De belangrijkste bandleden zijn Haruomi "Harry" Hosono (basgitaar, keyboards), Yukihiro Takahashi (drum en percussie, zang) en Ryuichi Sakamoto (keyboards). Hiernaast wordt Hideki Matsutake, die jarenlang de geluidsprogrammeur van de band was, beschouwd als "het vierde lid van YMO".

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

1976–1978: Vroege jaren en vorming[bewerken | brontekst bewerken]

Voordat de groep gevormd werd, experimenteerde Sakamoto met elektronische muziekinstrumenten op de Tokyo National University of Fine Arts and Music, waar hij in 1970 in kwam. Hij experimenteerde vooral met synthesizers zoals de Buchla, Moog en de ARP. Hosono nam, nadat de band Happy End, waar hij deel van uitmaakte, in 1972 uit elkaar viel, het initiatief om te helpen met het opnemen van de eerste electronic-rock muziek. Dit deed hij onder andere met Yōsui Inoue's folk pop rock album Kōri no Sekai (1973) en Osamu Kitajima's progressive psychedelic rock album Benzaiten (1974), die allebei gebruikmaakten van synthesizers, elektrische gitaar, elektrische bas, en op het album Benzaiten, ook nog van elektronische drums en ritme machines. Rond dezelfde tijd was "het vierde lid van YMO", Hideki Matsutake, de assistent van een internationaal succesvol elektronische muzikant Isao Tomita. Veel van de methodes en technieken die gemaakt zijn door Tomita en Matsutake in de vroege jaren 70, werden later gebruikt door Yellow Magic Orchestra.

Sakamoto en Hosono werkte voor het eerst samen als leden van dezelfde live band in 1976, terwijl Takahashi Sakamoto recruiteerde om te helpen met het produceren van zijn solo-opname in 1977, nadat de band van Takahashi, Sadistic Mika Band, opgesplitst was. Uiteindelijk nodigde Hosono, Sakamoto en Takahashi, uit om te werken aan een exotica album Paraiso, dat elektronische nummers had die geproduceerd waren met elektronische apparaten. De band heette die tijd "Harry Hosono and the Yellow Magic Band", omdat Japan in die tijd zeer geobsedeerd was met zwarte magie. Rond het eind van 1977 begonnen zij met het opnemen van Paraiso – het album dat uitkwam in 1978. De drie mannen werkte nog eens samen voor het in 1978 uitgekomen album, Pacific, het album dat de eerste versie van YMO's nummer "Cosmic Surfin'" bevatte. Hosono en Sakamoto werkten samen met Hideki Matsutake in het begin van 1978 voor Hosono's "electro-exotica" fusion album Cochin Moon, dat elektronische muziek samenvoegde met Indiase muziek. In ditzelfde jaar bracht Sakamoto zijn eigen soloalbum uit, getiteld The Thousand Knives of Ryuichi Sakamoto. Hierop experimenteerde Sakamoto net als Hosono met het fuseren van elektronische muziek en traditionele muziek. Alleen deed Sakamoto dit met traditionele Japanse muziek, in vroeg 1978. Hosono heeft toegedragen aan een van de nummers op Sakamoto's album, "Thousand Knives". Thousand Knives was bekend omdat het vroeg gebruik maakte van de microprocessor-gebaseerde Roland MC-8 Microcomposer music sequencer. Het album had Matsutake als muziek programmeur.

Terwijl Sakamoto het werk aan Thousand Knives voortzette, kwam Hosono op het idee om een disco instrumental band te beginnen, die naast in Japan, over de hele wereld succes zou krijgen. Hosono nodidge Tasuo Hayashi van Tin Pan Alley en Hiroshi Sato van Uncle Buck uit als leden, alleen sloegen zij deze uitnodiging af. Uiteindelijk werkten Hosono, Sakamoto en Takahashi samen, en vormden zo Yellow Magic Orchestra. Ze begonnen met het opnemen van hun eerste album, die vernoemd was naar de band haar naam. Dit album werd opgenomen in een Shibaura studio in de maand juli van 1978. De band zou volgens Hosono maar een eenmalig studio project zijn, omdat hij de twee andere muzikanten had ingehuurd om een album op te nemen die orientale muziek, en elektronische muziek, fuseerde.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Studioalbums[bewerken | brontekst bewerken]

Compilatiealbums[bewerken | brontekst bewerken]

  • Sealed (1984)
  • Technobible (1992)
  • Kyoretsu Na Rhythm (1992)
  • YMO Go Home!: The Best Of (2000)
  • One More YMO: The Best Of (2001)
  • UC YMO: Ultimate Collection (2003)
  • YMO (2011)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]